- digresso
- di·grès·sop.pass. OB LE→ digredire.
Dizionario Italiano.
Dizionario Italiano.
digresso — |é| s. m. 1. Desvio de rumo ou de assunto. = DIGRESSÃO • adj. 2. Que digressionou. ‣ Etimologia: latim digressus, us … Dicionário da Língua Portuguesa
BOGISLAUS — fil. natu minimus Mistaevonis Regis Vanda lorum, frater Udonis Megapolitanorum Principum satoris, filium reliquit Suantiborum: qui a Bela Ungaro auspiciis Micissai Poloniae Regis victus et ad religionem Christianam adductus, eô digressô, in… … Hofmann J. Lexicon universale
INVESTITURA — est intromissio in feudum, praedium, munus dignitatemk noviter acquisitam. Estque vel Propria s. vera, cum res ipsa traditur: ut possessio terrae super ipsam terram, traditione glebae ab eadem revulsae; vel Impropria, cum rei nomine, symboli… … Hofmann J. Lexicon universale
PEPINIUS — congnomine Brevis, Francorum Rex, Caroli M. pater, filius erat Caroli Martelli, frater carolomanni: post paternae hereditatis divisionem, hôc in Italiam digressô, regno inhians, apud Zachariam Papam, tantum effecit, ut is, a Sacramenti religione… … Hofmann J. Lexicon universale
RATIBORUS — I. RATIBORUS fil. Suantibori praedicti, una cum Wartislao fratre, Pomeraniae citerioris Principum fuit conditor: Rugiis Bartum. Tribsesiam et Grimmium eripuit. Pater Wartislai et Suantopulci, qui relictâ patruelibus ulteriori, Principatum… … Hofmann J. Lexicon universale
digredire — di·gre·dì·re v.intr. (avere, ant. essere) BU fare una digressione | fig., deviare dall argomento del discorso, sconfinare {{line}} {{/line}} DATA: av. 1321. ETIMO: lat. digrĕdi, comp. di dis qua e là e gradi camminare . NOTA GRAMMATICALE: p.pass … Dizionario italiano